Bubrezi su jedan od najčešćih organa koji su zahvaćeni cističnim bolestima. Bubrežne ciste mogu biti nasljedne i stečene, a mogu se pojaviti same ili u kombinaciji s drugim bubrežnim ili sustavnim promjenama. Ciste su aberantne šupljine koje su mikroskopske ili makroskopske veličine, vrećastog ili fuziformnog oblika, obložene epitelom i ispunjene tekućinom. Ciste se mogu pojaviti u bilo kojoj dobi, od djetinjstva do odrasle dobi. Jedan ili oba bubrega mogu biti zahvaćeni difuzno ili žarišno. Među nasljednim se ističu autosomno dominantna i autosomno recesivna policistična bolest bubrega. Od stečenih su najvažnije jednostavna cista bubrega, multicistična displazija bubrega i medularni spužvasti bubreg. U dijagnostici cističnih bolesti koriste se slikovne dijagnostičke metode kao što su UZV, RTG, ekskrecijska urografija, CT i MR. Osim slikovnih metoda moguća su i genetska testiranja pacijenata. Terapija cističnih bolesti se generalno temelji na prevenciji bubrežnog zatajivanja, nadoknadi tekućine i stabilizaciji elektrolita, prevenciji dodatnih komplikacija cističnih bolesti kao što su infekcije i hipertenzija. Ukoliko pacijent razvije ESKD, potrebno je nadomjesno liječenje bubrežne funkcije koje uključuje dijalizu ili transplataciju bubrega.