Moždani udar jedan je od vodećih uzroka smrtnosti i onesposobljenosti u Hrvatskoj i u svijetu. Bolesnici s moždanim udarom često su po rizikom od malnutricije. Sama akutna bolest, hormonski odgovor, slabost mišića, imobilizacija, disfagija i depresija samo su neki od faktora koji sudjeluju u njezinoj indukciji. Sarkopenija povezana s moždanim udarom se manifestira usporenom kontrakcijom i smanjenom mišićnom snagom. Malnutricija je povezana s nizom nepovoljnih faktora, uključujući i više stope smrtnosti, zbog čega je i kod bolesnika s moždanim udarom važno redovito raditi probir i procjenu malnutricije. Najčešće se pritom koristi NRS2002 i to u prvih 48h od dolaska u bolnicu, a potom najmanje jednom tjedno. Kod rizičnih bolesnika i bolesnika s malnutricijom, potrebno je detaljnije procijeniti nutricionalni status. Najčešće se koristi BMI, ali i albumin, čije su niske vrijednosti prediktivne za loš ishod bolesti (≤ 34 g/L). Nutritivna potpora može se davati oralnim, enteralnim ili parenteralnim putem. Probir na disfagiju potrebno je učiniti što ranije po primitku u bolnicu, a ukoliko je ona prisutna, i daljnju procjenu i gradaciju. Kod bolesnika koji nemaju disfagiju, a imaju ili su pod rizikom od malnutricije preporučljivo je davati visokoenergetske oralne nutritivne suplemente, najčešće između obroka. Time se bolesniku omogućuje dovoljan energetski unos, a takva praksa povezuje se s višom kvalitetom života, oporavkom nutricionalnog statusa, kognitivnih i motoričkih sposobnosti, manjim gubitkom tjelesne težine. Kod dobro uhranjenih bolesnika, davanje visokoenergetskih oralnih suplemenata nije preporučljivo.