Period trudnoće i puerperija za trudnicu, odnosno babinjaču predstavljaju period izuzetno povišenog rizika za nastanak venske tromboembolije. Venska tromboembolija tijekom trudnoće i nakon poroda očituje se na dva različita načina, a to su: duboka venska tromboza i plućna tromboembolija. Masivna plućna tromboembolija najteža je posljedica venske tromboembolije tijekom trudnoće i nakon poroda te je najčešći uzrok mortaliteta majki u zemljama kao što su Sjedinjenje Američke Države, Švedska i Velika Britanija. Postoje različiti čimbenici rizika za nastanak venske tromboembolije, a neki od njih su: trombofilija, prethodna venska tromboembolija, neki medicinski komorbiditeti (nefrotski sindrom, diabetes mellitus tip I sa nefropatijom), multipara, varikozne vene itd. U kliničkoj slici plućne tromboembolije prevladavaju slijedeći znaci: tahipneja, povišena tjelesna temperatura, lokalizirani šumovi srca, naglašen drugi srčani ton, tahikardija. Ukoliko je riječ o dubokoj venskoj trombozi u kliničkoj slici nailazi se na slijedeće znakove: bol u nozi koja je zahvaćena dubokom venskom trombozom, pozitivan Hofmanov znak, oteklina noge. Pri dijagnostici duboke venske tromboze metoda izbora je ultrazvuk vena nogu, a pri plućnoj tromboemboliji MSCT angiografija. Liječenje venske tromboembolije tijekom trudnoće i nakon poroda provodi se niskomolekularnim heparinom uzevši u obzir tjelesnu težinu trudnice odnosno babinjače.